Upotreba trakcije u lečenju bolne kičme

Sindrom bolne vratne ili slabinske kičme manifestije se tegobama u predelu samog kičmenog stuba, ali i grupom simptoma nastalih usled pritiska na nervni koren.
Degenerativne promene na kičmenom stubu prvo zahvataju intervertebralni disk (mekotkivna formacija koja amortizuje opterećenje usmereno na pršljene), tako da, s vremenom, pomenuti disk gubi na sadržaju vode i istanjuje se, Istanjenje diska dalje dovodi do suženja međupršljenskog prostora i iritacije nervnih korena, koji polaze iz kičmene moždine i idu između pršljena.

Trakcija ili ekstenzija je tehnika lečenja koja primenom longitudinalne vučne sile dovodi do povećanja razmaka između pršljenskih tela i snižavanja pritiska na medupršljenski disk i nervni koren. Drugim rečima, delovi kičmenog stuba povlače se u različitim pravcima, te se tako relaksiraju strukture komprimovane među pršljenovima.
Ukoliko je postojala protrudirana nukleusna masa diska, ona može da se povuče sukcijom zbog smanjenog intradiskalnog pritiska. Sve to dovodi do potpunog ili delimičnog prestanka pritiska diskalne mase na kičmeni nerv i posledičnog popuštanja tegoba. Takođe, smanjuje se napetost mišića postavljenih uz kičmeni stub, što direktno utiče na smanjenje bola.

Pre upotrebe trakcije poželjno je uključiti neku od procedura koja će delovati relaksantno i analgetički – infra-crveni zraci ili ultrazvuk.
Serija lečenja se sastoji od deset do dvadeset seansi. Mnogi pacijenti osećaju benefite nakon upotrebe trakcije.

Metoda se preporučuje u slučaju
protruzije diska,
suženja međupršljenskih otvora,
kompresije i iritacije nervnog korena (radiculopathia),
napetosti mišića postavljenih uz kičmeni stub.

Važno je pomenuti da postoje stanja i oboljenja, usled čijeg je postojanja zabranjena primena trakcije, na primer kada se radi o trudnoći i osteoporozi kičmenog stuba.